تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کامپیوتر و آدرس saveh.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
در این جلسه در رابطه با لایه های OSI صحبت می کنیم که البته به صورت های دیگر همانطور که گفته خواهد شد در آموزش سیسکو (CCNA ) مطالبی ذکر می شود. ما در این جلسه موارد مهمی از کارایی و وظایف هر یک از این لایه ها را برای شما دوستان عزیز عرض می کنم.
لایه Physical (فیزیکی) :
در مدل OSI این لایه اولین و پایین ترین لایه می باشد. این لایه برای انتقال یکسری از بیت های نامنظم از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر تعریف شده است. در این لایه مشخص می شود که هر بیت اطلاعات تا چه مسافتی در محیط شبکه می تواند منتقل شود. رمزگذاری و همزمان سازی اطلاعات از وظایف این لایه است. در حقیقت لایه فیزیکی ازتباط الکترونیکی و یا نوری با کابل شبکه دارد. به این لایه ، لایه Hardware نیز گفته می شود. لایه Data Link (پیوند داده) :
در این لایه اطلاعات از لایه شبکه گرفته شده و به لایه فیزیکی تحویل داده می شود. کامپیوتر گیرنده این اطلاعات را از لایه فیزیکی دریافت کرده و به صورت فریم داده (Data Frame) تبدیل می کند. (فریم داده یک ساختار منظم از داده می باشد که بسته های اطلاعاتی توسط این فریم به کامپیوتر گیرنده فرستاده می شود). آدرس فیزیکی شبکه یا همان Mac Address در این لایه قرار دارد. همچنین دستگاه های Bridge (پل) در این لایه فعالیت می کنند. لایه Network (شبکه) :
این لایه مسئول مشخص کردن مسیر مبداء و مقصد اطلاعات می باشد. تبدیل منطقی آدرس ها برای قابل فهم بودن برای لایه فیزیکی در این لایه انجام می شود. همچنین کنترل ترافیک شبکه در این لایه صورت می گیرد. یکی از دستگاه های بسیار مهم در شبکه های کامپیوتر به نام روتر (Router) در این لایه فعالیت می کند ، چرا که در این لایه بسته های اطلاعاتی (Packets) با پروتکل IP برای مسیر سر و کار دارند و روتر با IP کار می کند. لایه Transport (انتقال) :
کنترل جریان داده ها و پاسخگویی به خطاهای بوجود آمده در محیط شبکه توسط این لایه مدیریت و پاسخ داده می شود. در این لایه صحت اطلاعات نیز چک می شود. از وظایف بسیار مهم این لایه این است که در صورت سالم دریافت کردن اطلاعات یک پیام Acknowledge برای کامپیوتر فرستنده ارسال می شود. هر گونه تغییری که در این لایه بر روی اطلاعات جهت ارسال داده شود در مقصد در همین لایه به حالت عادی برگردانده می شود. لایه Session (نشست) :
این لایه می تواند به دو نرم افزار بر روی دو کامپیوتر مختلف امکان برقراری ارتباط را بدهد. در این لایه سیاست های امنیتی برای حفاظت از نرم افزارهای موجود در شبکه تعریف می شود. در خواست های کاربران توسط کانالهای ارتباطی در این لایه نگهداری می شود و در صورتی که یکی از کانالهای ارتباطی به صورت کامل به مقصد نرسیده باشد مجددا همان کانال برای کاربر ارسال می گردد. لایه Presentation (نمایش) :
این لایه وظیفه تبدیل پروتکل ها ، فشرده سازی اطلاعات برای کاهش حجم اطلاعات و مشخص کردن قالب تبادل اطلاعات بین دو کامپیوتر می باشد. اصطلاحا به این لایه ، لایه مترجم شبکه نیز گفته می شود و همچنین قسمتی از رمزگذاری اطلاعات در این لایه صورت می گیرد. لایهApplication (کاربرد) :
این لایه مربوط به سرویس هایی می شود که مستقیما با برنامه های کاربر در ارتباط هستند. در واقع این لایه ، بالاترین لایه در مدل OSI می باشد که وظیفه مدیریت و کنترل نرم افزارها را برعهده دارد. بطور کلی این لایه مسئول کنترل سرویس هایی که مستقیما با نرم افزارهای کاربردی کار می کنند را دارد. در واقع این لایه مسئولیت پوشش دادن به خطاهای نرم افزاری برای برنامه های کاربردی می باشد. در این لایه می توانیم به قسمتهای نرم افزاری امکان استفاده از سرویس های شبکه را بدهیم. همچنین کنترل دسترسی عمومی به شبکه از وظایف این لایه می باشد
آشنایی با مدل OSI هفت لایه شبکه
هر فعالیتی در شبکه مستلزم ارتباط بین نرم افزار و سخت افزار کامپیوتر و اجزای دیگر شبکه است. انتقال اطلاعات بین کامپیوترهای مختلف در شبکه وابسته به انتقال اطلاعات بین بخش های نرم افزاری و سخت افزاری درون هر یک از کامپیوتر هاست. هر یک از فرایند های انتقال اطلاعات را می توان به بخش های کوچک تری تقسیم کرد. هر یک از این فعالیت های کوچک را سیستم عامل براساس دسته ای از قوانین مشخص انجام می دهد. این قوانین را پروتکل می نامند. پروتکل ها تعیین کننده روش کار در ارتباط بین بخش های نرم افزاری و سخت افزاری شبکه هستند. بخش های نرم افزاری و سخت افزاری تولیدکنندگان مختلف دارای مجموعه پروتکل های متفاوتی می باشند. برای استاندارد سازی پروتکل های ارتباطی، سازمان استاندارد های بین المللی (ISO) در سال ۱۹۸۴ اقدام به تعیین مدل مرجع OSI یا Open Systems Interconnection نمود. مدل مرجع OSI ارائه دهنده چارچوب طراحی محیط های شبکه ای است. در این مدل، جزئیات بخش های نرم افزاری و سخت افزاری برای ایجاد سهولت انتقال اطلاعات مطرح شده است و در آن کلیه فعالیت های شبکه ای در هفت لایه مدل سازی می شود. هنگام بررسی فرآیند انتقال اطلاعات بین دو کامپیوتر، مدل هفت لایه ای OSI روی هر یک از کامپیوتر ها پیاده سازی می گردد. در تحلیل این فرآیند ها می توان عملیات انتقال اطلاعات را بین لایه های متناظر مدل OSI واقع در کامپیوتر های مبدا و مقصد در نظر گرفت. این تجسم از انتقال اطلاعات را انتقال مجازی (Virtual) می نامند. اما انتقال واقعی اطلاعات بین لایه های مجاور مدل OSI واقع در یک کامپیوتر انجام می شود. در کامپیوتر مبدا اطلاعات از لایه فوقانی به طرف لایه تحتانی مدل OSI حرکت کرده و از آنجا به لایه زیرین مدل OSI واقع در کامپیوتر مقصد ارسال می شوند. در کامپیوتر مقصد اطلاعات از لایه های زیرین به طرف بالاترین لایه مدل OSI حرکت می کنند. عمل انتقال اطلاعات از یک لایه به لایه دیگر در مدل OSI از طریق واسطه ها یا Interface ها انجام می شود. این واسطه ها تعیین کننده سرویس هایی هستند که هر لایه مدل OSI می تواند برای لایه مجاور فراهم آورد.
بالاترین لایه مدل OSI یا لایه هفت، لایه کاربرد یا Application است. این لایه تامیین کننده سرویس های پشتیبانی برنامه های کاربردی نظیر انتقال فایل، دسترسی به بانک اطلاعاتی و پست الکترونیکی است.
لایه شش، لایه نمایش یا Presentation است. این لایه تعیین کننده فرمت یا قالب انتقال داده ها بین کامپیوتر های واقع در شبکه است. این لایه در کامپیوتر مبدا داده هایی که باید انتقال داده شوند را به یک قالب میانی تبدیل می کند. این لایه در کامپیوتر مقصد اطلاعات را از قالب میانی به قالب اولیه تبدیل می کند.
لایه پنجم در این مدل، لایه جلسه یا Session است. این لایه بر برقراری اتصال بین دو برنامه کاربردی روی دو کامپیوتر مختلف واقع در شبکه نظارت دارد. همچنین تامین کننده همزمانی فعالیت های کاربر نیز هست.
لایه چهارم یا لایه انتقال (Transmission) مسئول ارسال و دریافت اطلاعات و کمک به رفع خطاهای ایجاد شده در طول ارتباط است. هنگامی که حین یک ارتباط خطایی بروز دهد، این لایه مسئول تکرار عملیات ارسال داده است.
لایه سوم در مدل OSI، مسئول آدرس یا نشانی گذاری پیام ها و تبدیل نشانی های منطقی به آدرس های فیزیکی است. این لایه همچنین مسئول مدیریت بر مشکلات مربوط به ترافیک شبکه نظیر کند شدن جریان اطلاعات است. این لایه، لایه شبکه یا Network نام دارد.
لایه دوم مدل OSI، لایه پیوند یا Data Link است. این لایه وظیفه دارد تا اطلاعات دریافت شده از لایه شبکه را به قالبی منطقی به نام فریم (Frame) تبدیل کند. در کامپیوتر مقصد این لایه همچنین مسئول دریافت بدون خطای این فریم ها است.
لایه زیرین در این مدل، لایه فیزیکی یا Physical است. این لایه اطلاعات را بصورت جریانی از رشته های داده ای و بصورت الکترونیکی روی کابل هدایت می کند. این لایه تعریف کننده ارتباط کابل و کارت شبکه و همچنین تعیین کننده تکنیک ارسال و دریافت داده ها نیز هست.
نظرات شما عزیزان:
نویسنده : حسن محمدی.طاها صادقی متین
تاریخ : یک شنبه 25 تير 1391